Ανεργία και ψυχολογία

Ανεργία και ψυχολογία

 

Όταν κάποιος χάνει την εργασία του χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του. Βιώνει μία μεγάλη απώλεια. Το μέγεθος της απώλειας συνδέεται με το πόσο είχε επενδύσει στη θέση αυτή, πόσο χρόνο ήταν στη θέση αυτή, τη θέση είχε στην ιεραρχία, πόσο προσπάθησε να βρει κ να κρατήσει τη θέση αυτή. Το άτομο που χανει την εργασία του καλείται να διαχειριστεί ένα πένθος.
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΚΑΝΤΕ ΚΑΙ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ......ΙΣΕΙΣ. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΑΙΕΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ

Η διαδικασία του πένθους έχει πολλά στάδια, περιλαμβανομένου του στάδιου της κατάθλιψης, όχι με τη κλινική έννοια του όρου. Το άτομο υποφέρει από αισθήματα αδικίας, απελπισίας, αβεβαιότητας, αναξιότητας, θλίψης και αγανάκτησης. Χάνει την ελπίδα του, την πίστη του, την πεποίθηση ότι έχει τον έλεγχο της ζωής του.Η διαδικασία του πένθους ολοκληρώνεται όταν το άτομο αποδέχεται την απώλεια και βρίσκει τη δύναμη να συνεχίσει και να προχωρήσει. Όμως, πολλές φορές ένα άτομο που μένει ξαφνικά άνεργο είναι τόσο βουτηγμένο στην προσωπική του τραγωδία που ξεχνά τα στατιστικά νούμερα που μιλούν από μόνα τους. Ότι η ανεργία δεν είναι ένα προσωπικό πρόβλημα, αλλά δυστυχώς, ένα πρόβλημα το οποίο μαστίζει πολλά σπίτια.
Η περίοδος της αναζήτησης από την αρχή εργασίας φαντάζει τρομακτική. Η διαπραγμάτευση εκ νέου των απολαβών, των αρμοδιοτήτων, των καθηκόντων σε ένα άγνωστο περιβάλλον είναι ψυχοφθόρα και επίπονη. Αν όμως δει κάποιος αυτήν την περίδο με άλλο πρίσμα μπορεί να την δει ως μία καλή ευκαιρία για να ασχοληθεί με τον εαυτό του, να τον βελτιώσει, να τον αναπτύξει. Να κάνει επαγγελματικά σχέδια, να εξετάσει και να αναπροσαρμόσει τους επαγγελματικούς του προσανατολισμούς. Να αξιοποιήσει τα ταλέντα του, τις κλίσεις του, να αφιερώσει χρόνο στα ενδιαφέροντά του. Όμως η αναπλαισίωση δεν μπορεί να γίνει στα πρώτα στάδια του πένθους, που το άτομο είναι ακόμη σοκαρισμένο από τα νέα δεδομένα στη ζωή του.